Αρχαίο Κείμενο
Ἄρρηκτ᾽, ὀμβριμόθυμε, μεγασθενές, ἄλκιμε δαῖμον, ὁπλοχαρής, ἀδάμαστε, βροτοκτόνε, τειχεσιπλῆτα, Ἆρες ἄναξ, ὁπλόδουπε, φόνοις πεπαλαγμένος αἰεί, αἵματι ἀνδροφόνωι χαίρων, πολεμόκλονε, φρικτέ, ὃς ποθέεις ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσι δῆριν ἄμουσον• στῆσον ἔριν λυσσῶσαν, ἄνες πόνον ἀλγεσίθυμον, εἰς δὲ πόθον νεῦσον Κύπριδος κώμους τε Λυαίου ἀλλάξας ἀλκὴν ὅπλων εἰς ἔργα τὰ Δηοῦς, εἰρήνην ποθέων κουροτρόφον, ὀλβιοδῶτιν.
Ἄρρηκτ᾽, ὀμβριμόθυμε, μεγασθενές, ἄλκιμε δαῖμον, ὁπλοχαρής, ἀδάμαστε, βροτοκτόνε, τειχεσιπλῆτα, Ἆρες ἄναξ, ὁπλόδουπε, φόνοις πεπαλαγμένος αἰεί, αἵματι ἀνδροφόνωι χαίρων, πολεμόκλονε, φρικτέ, ὃς ποθέεις ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσι δῆριν ἄμουσον• στῆσον ἔριν λυσσῶσαν, ἄνες πόνον ἀλγεσίθυμον, εἰς δὲ πόθον νεῦσον Κύπριδος κώμους τε Λυαίου ἀλλάξας ἀλκὴν ὅπλων εἰς ἔργα τὰ Δηοῦς, εἰρήνην ποθέων κουροτρόφον, ὀλβιοδῶτιν.
Μετάφραση
Ακατάβλητε, ισχυρόκαρδε, μεγαλοδύναμε, ρωμαλέε θεέ, πού χαίρεσαι στα όπλα, ανίκητε, πού σκοτώνεις τους ανθρώπους και πλήττεις (κτυπάς) τα τείχη ώ άνακτα Αρη, πού κρατείς τα όπλα, πού είσαι πάντοτε μπερδεμένος (αναμεμειγμένος) με φόνους πού χαίρεοαι στο αίμα των ανδρών, πού φονεύονται, και σηκώνεις τον θόρυβον του πολέμου (της μάχης), φρικτέ (πού προκαλείς φρίκην), και ποθείς την μάχην με ξίφη και με δόρατα, την μάχην την αγρίαν σταμάτησε την λυσσασμένη μάχη άφησε των πόνον πού προκαλεί θλίψιν στην καρδιά, κλίνε (στρέψε) προς τον πόθον της Κύπριδος και προς τάς εορταστικάς πανηγύρεις του Λυσαίου, (του λυτρωτού. του Διονύσου) και να ανταλλάξης την ίσχύν των όπλων με τα έργα της Δηούς (της Δήμητρας, της γεωργίας) καί να ποθης την ειρήνην πού τρέφει τους νέους και μας παρέχει την ευτυχίαν.
Ακατάβλητε, ισχυρόκαρδε, μεγαλοδύναμε, ρωμαλέε θεέ, πού χαίρεσαι στα όπλα, ανίκητε, πού σκοτώνεις τους ανθρώπους και πλήττεις (κτυπάς) τα τείχη ώ άνακτα Αρη, πού κρατείς τα όπλα, πού είσαι πάντοτε μπερδεμένος (αναμεμειγμένος) με φόνους πού χαίρεοαι στο αίμα των ανδρών, πού φονεύονται, και σηκώνεις τον θόρυβον του πολέμου (της μάχης), φρικτέ (πού προκαλείς φρίκην), και ποθείς την μάχην με ξίφη και με δόρατα, την μάχην την αγρίαν σταμάτησε την λυσσασμένη μάχη άφησε των πόνον πού προκαλεί θλίψιν στην καρδιά, κλίνε (στρέψε) προς τον πόθον της Κύπριδος και προς τάς εορταστικάς πανηγύρεις του Λυσαίου, (του λυτρωτού. του Διονύσου) και να ανταλλάξης την ίσχύν των όπλων με τα έργα της Δηούς (της Δήμητρας, της γεωργίας) καί να ποθης την ειρήνην πού τρέφει τους νέους και μας παρέχει την ευτυχίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου