Αρχαίο Κείμενο
Κλῦθί μου εὐχομένου, πολυώνυμε, δαῖμον ἄριστε, ἁβροκόμη, φιλέρημε, βρύων ὠιδαῖσι ποθειναῖς, Εὐβουλεῦ, πολύμορφε, τροφεῦ πάντων ἀρίδηλε, κούρη καὶ κόρε, † σὺ πᾶσιν † θάλος αἰέν, Ἄδωνι, σβεννύμενε λάμπων τε καλαῖς ἐν κυκλάσιν ὥραις, αὐξιθαλής, δίκερως, πολυήρατε, δακρυότιμε, ἀγλαόμορφε, κυναγεσίοις χαίρων, βαθυχαῖτα, ἱμερόνους, Κύπριδος γλυκερὸν θάλος, ἔρνος Ἔρωτος, Φερσεφόνης ἐρασιπλοκάμου λέκτροισι λοχευθείς, ὃς ποτὲ μὲν ναίεις ὑπὸ Τάρταρον ἠερόεντα, ἠδὲ πάλιν πρὸς Ὄλυμπον ἄγεις δέμας ὡριόκαρπον• ἐλθέ, μάκαρ, μύσταισι φέρων καρποὺς ἀπὸ γαίης.
Κλῦθί μου εὐχομένου, πολυώνυμε, δαῖμον ἄριστε, ἁβροκόμη, φιλέρημε, βρύων ὠιδαῖσι ποθειναῖς, Εὐβουλεῦ, πολύμορφε, τροφεῦ πάντων ἀρίδηλε, κούρη καὶ κόρε, † σὺ πᾶσιν † θάλος αἰέν, Ἄδωνι, σβεννύμενε λάμπων τε καλαῖς ἐν κυκλάσιν ὥραις, αὐξιθαλής, δίκερως, πολυήρατε, δακρυότιμε, ἀγλαόμορφε, κυναγεσίοις χαίρων, βαθυχαῖτα, ἱμερόνους, Κύπριδος γλυκερὸν θάλος, ἔρνος Ἔρωτος, Φερσεφόνης ἐρασιπλοκάμου λέκτροισι λοχευθείς, ὃς ποτὲ μὲν ναίεις ὑπὸ Τάρταρον ἠερόεντα, ἠδὲ πάλιν πρὸς Ὄλυμπον ἄγεις δέμας ὡριόκαρπον• ἐλθέ, μάκαρ, μύσταισι φέρων καρποὺς ἀπὸ γαίης.
Μετάφραση
Ακουσε την προσευχή μου, ώ ένδοξε, άριστε θεέ, με την κομψήν κόμην φίλε της ερημιάς (της μοναξιάς), πού είσαι γεμάτος από περιπόθητους καρπούς, ώ Ευβουλέα με τις πολλές μορφές, φανερέ ανατροφέα των πάντων, πού είσαι κόρη και παιδί (θηλυκός και αρσενικός) ώ Άδωνι εις όλα είσαι πάντοτε το ωραίον βλαστάρι, σβήνεις και λάμπεις σε ωραίες κυκλικές εποχές βοηθείς εις την αύξησιν των καρπών, έχεις δύο κέρατα, είσαι πολυέραστος (πολύ αγαπητός), σε τιμούν με δάκρυα, έχεις μορφήν πού λάμπει, χαίρεοαι το κυνήγι, έχεις πυκνά και μακρά μαλλιά (κόμην) έχεις αξιέραστη ψυχή, είσαι το γλυκύ τέκνον της Κύπριδος, βλαστάρι του έρωτος και γεννήθηκες στα κρεββάτια της Περσεφόνης με τα όμορφα μαλλιά συ άλλοτε μεν κατοικείς κάτω από τον σκοτεινόν Τάρταρον και άλλοτε αντιθέτως οδηγείς (φέρεις) το σώμα σου όταν ωρίμαση στον καιρό του προς τον Όλυμπον. Έλα ώ μακάριε, και φέρε εις τους μύστας καρπούς από την γαίαν.
Ακουσε την προσευχή μου, ώ ένδοξε, άριστε θεέ, με την κομψήν κόμην φίλε της ερημιάς (της μοναξιάς), πού είσαι γεμάτος από περιπόθητους καρπούς, ώ Ευβουλέα με τις πολλές μορφές, φανερέ ανατροφέα των πάντων, πού είσαι κόρη και παιδί (θηλυκός και αρσενικός) ώ Άδωνι εις όλα είσαι πάντοτε το ωραίον βλαστάρι, σβήνεις και λάμπεις σε ωραίες κυκλικές εποχές βοηθείς εις την αύξησιν των καρπών, έχεις δύο κέρατα, είσαι πολυέραστος (πολύ αγαπητός), σε τιμούν με δάκρυα, έχεις μορφήν πού λάμπει, χαίρεοαι το κυνήγι, έχεις πυκνά και μακρά μαλλιά (κόμην) έχεις αξιέραστη ψυχή, είσαι το γλυκύ τέκνον της Κύπριδος, βλαστάρι του έρωτος και γεννήθηκες στα κρεββάτια της Περσεφόνης με τα όμορφα μαλλιά συ άλλοτε μεν κατοικείς κάτω από τον σκοτεινόν Τάρταρον και άλλοτε αντιθέτως οδηγείς (φέρεις) το σώμα σου όταν ωρίμαση στον καιρό του προς τον Όλυμπον. Έλα ώ μακάριε, και φέρε εις τους μύστας καρπούς από την γαίαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου