Ο Μελέαγρος ήταν γιος του βασιλιά
της Καλυδώνας Οινέως και της Αλθαίας, αδελφής
της Λήδας. Ο Μελέαγρος είναι ο κεντρικός ήρωας των διηγήσεων για
τον Καλυδώνιο Κάπρο.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhgmM6hCbYryfMyA5N5gLcmJcXmLTZ64tsi8h3jl9hWy_WMJGCnOnN7IIjoyav4A9DtQxrHRVBA968qqH4Dvk3nSN__bHrOtcJ3o0pIH6hGC9m4La40ddxNkBT01Zd4DKJ3PIjTbZzF8Wz/s320/%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%BF%CF%82+01.jpg)
Αργότερα, ο μύθος εξελίχθηκε με μείωση της έμφασης στον
πόλεμο Κουρήτων-Αιτωλών και αναγωγή του κυνηγιού του Καλυδώνιου Κάπρου στο κεντρικό
επεισόδιο. Κατά τον μεταγενέστερο μύθο, όταν ο Μελέαγρος ήταν επτά ημερών
βρέφος οι Μοίρες εμφανίσθηκαν στη μητέρα του και της είπαν ότι ο γιος
της θα πέθαινε όταν θα καιγόταν τελείως το ξύλο (δαυλός) που ήταν εκείνη τη
στιγμή στην εστία (τζάκι). Η Αλθαία, έντρομη, άρπαξε και έσβησε τον δαυλό, τον
οποίο φύλαξε στη συνέχεια με μεγάλη προσοχή. Αργότερα, όταν ο Μελέαγρος
μεγάλωσε, έλαβε μέρος στο κυνήγι του κάπρου. Σε αυτό είχε συμμετάσχει και
η Αταλάντη, και ο Μελέαγρος σκότωσε στη διαμάχη τους θείους του (γιους
του Θεστίου) προκειμένου να προσφέρει το τομάρι του θηρίου στην Αταλάντη,
και δίκαια, καθώς εκείνη το είχε πληγώσει πρώτη. Τότε η Αλθαία εξοργίσθηκε τόσο
πολύ για τον χαμό των αδελφών της, ώστε άρπαξε τον κρυμμένο δαυλό και τον
έκαψε, με αποτέλεσμα να πεθάνει αμέσως ο γιος της. Αυτή η ιστορία παρουσιάζει
ομοιότητα με τον σκανδιναβικό μύθο του Norna-Gests. Η Αλθαία όμως
μετανόησε και αυτοκτόνησε. Αυτοκτόνησε επίσης και η σύζυγος του ήρωα, η
Κλεοπάτρα. Σύμφωνα με ομηρική παραλλαγή, ο Μελέαγρος, που ήταν κατά τα άλλα
άτρωτος, σκοτώθηκε από τον ίδιο τον θεό Απόλλωνα, ο οποίος αγωνιζόταν με το
μέρος των Κουρήτων.
Σύμφωνα με λιγότερο αποδεκτές εκδοχές, ο Μελέαγρος σκότωσε
και άλλους στο κυνήγι για χάρη της Αταλάντης: τους Κενταύρους Υλαίο
και Ραίκο επειδή προσπάθησαν να τη βιάσουν, και τους Ιφικλή και Ευρύπυλο επειδή
την είχαν προσβάλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου