Χίμαιρα

Η Χίμαιρα ήταν τρίμορφο τέρας που γεννήθηκε από την ένωση του Τυφώνα και της Έχιδνας. Αδέλφια της ήταν ο Κέρβερος του Άδη, το Λιοντάρι της Νεμέας, η Λερναία Ύδρα, ο δικέφαλος σκύλος Όρθρος, η Φαία της Κρομμυώνας και η Σφίγγα της Θήβας.

Η Χίμαιρα απεικονιζόταν συχνά με κεφάλι λιονταριού, ουρά φιδιού και σώμα κατσίκας κι άλλες φορές με κεφάλι και σώμα λιονταριού, στο κέντρο της ράχης της υπήρχε ένα δεύτερο κεφάλι κατσίκας, και η ουρά της κατέληγε σε κεφάλι φιδιού.

Ανατράφηκε από το βασιλιά Αμισώδαρο της Λυκίας. Ζούσε στα Πάταρα και κρυβόταν μέσα σε μια χαράδρα. Κάθε φορά που κάποιος άνθρωπος περνούσε από εκεί, η Χίμαιρα, έβγαινε από την κρυψώνα της και τον έκαιγε με τις φλόγες που ξεπηδούσαν από τα τρία στόματά της.

Ο Βελλεροφόντης ήταν εκείνος που κατάφερε να την εξοντώσει. Όταν δάμασε τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο, πέταξε πάνω από τη χαράδρα που ζούσε η Χίμαιρα και με το πλεονέκτημα που του έδινε η "πτήση" , άρχισε να τη στοχεύει με τα βέλη του, μέχρι που την τραυμάτισε βαριά. Στη συνέχεια εκτόξευσε το δόρυ του που καρφώθηκε ανάμεσα στα σαγόνια της. Στη μύτη του δόρατος, ο Βελλεροφόντης, είχε δέσει ένα σβόλο μολύβι. Όταν το μολύβι ήρθε σε επαφή με την πύρινη ανάσα της Χίμαιρας έλιωσε και το μέταλλο άρχισε να ρέει καυτό μέσα στο λαιμό της μέχρι που κατέκαψε όλα τα όργανά της.

Για κατοικία του ζώου αυτού αναφέρονται πολλές περιοχές όπως η Φρυγία, οι Ινδίες, ακόμη και η Λιβύη. Επισημότερες όμως φέρονται η αρχαία Κόρινθος και η Σικυώνα που παράσταση αυτής έφεραν τα νομίσματά τους αλλά και οι ασπίδες των οπλιτών τους. Παρόμοιες απεικονίσεις σε ασπίδες έφεραν και οι οπλίτες της Κυζίκου και της Ζελείας.

Οι μύθοι της Χίμαιρας βρίσκονται, στην Αινειάδα του Βιργίλιου, στην Ιλιάδα (Ζ' 179-182), του Ομήρου, στη Θεογονία του Ησίοδου κ.α.

Από την ανάλυση και ερμηνεία των διαφόρων αναφορών περί της Χίμαιρας καθίσταται εμφανές ότι πρόκειται για αλληγορική αναφορά του ηφαιστειώδους εδάφους της Λυκίας που προήλθε κατά μεν τον Σκύλακα από έκρηξη ηφαιστείου κοντά στη Φασήλιδα, κατά δε τον Στράβωνα, (ΙΔ' 665), από κάποια ηφαιστειώδη χαράδρα του όρους Κράγου. Όσο για την εξωτερική όψη του τέρατος, ερμηνεύεται ως εξής: στους πρόποδες του ηφαιστείου ζούσαν πολλά φίδια, στην μέση ζώνη έβοσκαν κατσίκια και στα στόμια φώλιαζαν λιοντάρια. Στην φαντασία των αρχαίων δημιουργήθηκε λοιπόν το τερατόμορφο σύμπλεγμα της Χίμαιρας.