Ορφικός ύμνος Ουρανού (θυμίαμα λίβανον)

Αρχαίο Κείμενο
Οὐρανὲ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αἰὲν ἀτειρές, πρεσβυγένεθλ᾽, ἀρχὴ πάντων πάντων τε τελευτή, κόσμε πατήρ, σφαιρηδὸν ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν, οἶκε θεῶν μακάρων, ῥόμβου δίναισιν ὁδεύων, οὐράνιος χθόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληθείς, ἐν στέρνοισιν ἔχων φύσεως ἄτλητον ἀνάγκην, κυανόχρως, ἀδάμαστε, παναίολε, αἰολόμορφε, πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαῖμον, κλῦθ᾽ ἐπάγων ζωὴν ὁσίαν μύστηι νεοφάντηι.

Μετάφραση
Ουρανέ πού εγέννησες τα πάντα και είσαι πάντοτε μέρος του κόσμου ακατάβλητον. πρωτότοκε, ή αρχή των πάντων και το τέλος των πάντων κυρίαρχε του κόσμου, πού ελίσσεσαι γύρω από την γήν ωσάν σφαίρα και είσαι ή κατοικία των μακαρίων θεών και περιοδεύεις με κυκλικάς περιστροφας ωσάν σβούρα και ανεδείχθης (ανέλαβες) ως φύλαξ όλων και εις τον ουρανόν και εις την γήν εις τα στήθη σου έχεις την φοβεράν ανάγκην της φύσεως, συ πού έχεις κυανοϋν χρώμα (πού είσαι κυανόχρους) ακατάβλητος, πολυποίκιλος, πολυειδής. συ πού βλέπεις τα πάντα και είσαι τέκνον του Κρόνου, μακάριος, υπεράνω όλων, άκουσε με και φέρε (δοσε) ίεράν ζωήν εις τον μύστην τον νέον.