Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Ορφικός ύμνος Κουρητών (θυμίαμα λίβανον)

Αρχαίο Κείμενο
Χαλκόκροτοι Κουρῆτες, Ἀρήια τεύχε᾽ ἔχοντες, οὐράνιοι χθόνιοί τε καὶ εἰνάλιοι, πολύολβοι, ζωιογόνοι πνοιαί, κόσμου σωτῆρες ἀγαυοί, οἵτε Σαμοθράικην, ἱερὴν χθόνα, ναιετάοντες κινδύνους θνητῶν ἀπερύκετε ποντοπλανήτων• ὑμεῖς καὶ τελετὴν πρῶτοι μερόπεσσιν ἔθεσθε, ἀθάνατοι Κουρῆτες, Ἀρήια τεύχε᾽ ἔχοντες• νωμᾶτ᾽ Ὠκεανόν, νωμᾶθ᾽ ἅλα δένδρεά θ᾽ αὕτως• ἐρχόμενοι γαῖαν κοναβίζετε ποσσὶν ἐλαφροῖς, μαρμαίροντες ὅπλοις• πτήσσουσι δὲ θῆρες ἅπαντες ὁρμώντων, θόρυβος δὲ βοή τ᾽ εἰς οὐρανὸν ἵκει εἱλιγμοῖς τε ποδῶν κονίη νεφέλας ἀφικάνει ἐρχομένων• τότε δή ῥα καὶ ἄνθεα πάντα τέθηλε. δαίμονες ἀθάνατοι, τροφέες καὶ αὖτ᾽ ὀλετῆρες, ἡνίκ᾽ ἂν ὁρμαίνητε χολούμενοι ἀνθρώποισιν ὀλλύντες βίοτον καὶ κτήματα ἠδὲ καὶ αὐτοὺς † πιμπλάντες, στοναχεῖ δὲ μέγας πόντος βαθυδίνης, δένδρη δ᾽ ὑψικάρην᾽ ἐκ ῥιζῶν ἐς χθόνα πίπτει, ἠχὼ δ᾽ οὐρανία κελαδεῖ ῥοιζήμασι φύλλων. Κουρῆτες Κορύβαντες, ἀνάκτορες εὐδύνατοί τε ἐν Σαμοθράικηι ἄνακτες, ὁμοῦ <δὲ> Διόσκοροι αὐτοί, πνοιαὶ ἀέναοι, ψυχοτρόφοι, ἀεροειδεῖς, οἵτε καὶ οὐράνιοι δίδυμοι κλήιζεσθ᾽ ἐν Ὀλύμπωι, εὔπνοοι, εὔδιοι, σωτήριοι ἠδὲ προσηνεῖς, ὡροτρόφοι, φερέκαρποι ἐπιπνείοιτε ἄνακτες.
Μετάφραση
Ω Κουρήτες, πού κρατείτε τα χάλκινα τύμπανα και έχετε πολεμικά όπλα σεις οι επουράνιοι και οι χθόνιοι και οί θαλάσσιοι, πολυευτυχισμένοι πνοές πού γεννάτε ζωήν ένδοξοι σωτήρες του κόσμου πού κατοικείτε εις την Σαμοθράκπν, την ιεράν γήν και απομακρύνετε τους κινδύνους από τους ανθρώπους, πού περιπλανώνται εις την θάλασσαν εσείς πρώτοι καθιερώσατε και την τελετουργίαν (τάς μυστικάς τελετάς), ώ αθάνατοι Κουρήτες, πού φέρετε πολεμικά όπλα• εσείς κινείτε τον Ωκεανών, εσείς κινείτε την θάλασσαν.επίσης και τα δένδρα και όταν έρχεσθε εις την γήν βροντάτε με τα ελαφρά πόδια σας λαμποντες με τα όπλα σας, και καταλαμβάνονται από φόβον όλα τα θηρία, ενώ σεις ορμάτε, θόρυβος δε και βουητό φθάνει έως εις τον ουρανόν. και ενώ έρχεσθε με τους ελιγμούς (τα στριφογυρίσματα) των ποδιών σας ή σκόνη. (Ο κορνιαχτός) από τον ανεμοστρόβιλον πού σηκώνεται, φθάνει εις τα σύννεφα (τότε δα βέβαια και όλα τα άνθη θάλλουν) θεοί αθάνατοι, σεις πού τρέφετε (τους ανθρώπους) και πάλιν τους καταστρέφετε, όταν ορμάτε χολωμένοι εναντίον των ανθρώπων. καταστρέφοντες την περιουσίαν και τα κτήματα των, ακόμη και αυτούς τους ίδιους ταλανίζοντες τότε στενάζει ο μεγάλος πόντος με τους βαθείς ανεμοστρόβιλους, και τα υψηλά δένδρα πέφτουν από τις ρίζες των εις την γήν (ξεριζώνονται από την δύναμιν του ανέμου) ηχώ δε προερχομένη εξ ουρανού φωνάζει με τα σφυρίγματα των φύλλων, πού κινούνται με ορμήν. Ώ Κουρήτες Κορύβαντες. Βασιλείς και ισχυροί, πού βασιλεύετε εις την Σαμοθράκην, μαζί οι ίδιοι είσθε παιδιά του Διός πνοές αέναοι, πού τρέφετε την ψυχήν και ‘χετε όψιν σκοτεινήν σεις και επουράνια δίδυμοι επονομάζεσθε εις τον Ολυμπο που έχετε ωραίες πνοές (φυσήματα), σεις που είσθε αίθριοι, σωτήριοι και ευμενείς πού τρέφετε τάς ώρας (τάς έποχάς) του έτους, πού φέρετε καρπούς, είθε ώ άνακτες, να πνεύσετε (να ευνοήσετε) και προς ημάς.
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου