Αρχαίο θέατρο Ισθμία Κορινθίας

Η πρώτη φάση του Θεάτρου στα Ίσθμια χρονολογείται στο β΄ μισό του 5ου αι. π.κ.χ. και αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι είχε τρίπλευρο κοίλο και ως επί το πλείστον τα μέρη του  (εδώλια, σκηνή)  ήταν κατασκευασμένα από ξύλο. Η δεύτερη φάση χρονολογείται ένα περίπου αιώνα αργότερα (τέλη  4ου αι. π.κ.χ.), όταν το κοίλο διευρύνεται και αποκτά το γνωστό καμπύλο σχήμα. Η σκηνή αναμορφώθηκε και κατασκευάστηκε προσκήνιο,  του οποίου τα 11  ανοίγματα που δημιουργούνταν ανάμεσα στους πεσσούς στήριξης έκλειναν με περιστρεφόμενες θύρες. Η όλη κατασκευή ήταν από ξύλο και μπορούσε να αποσυναρμολογείται στα  εσοδιαστήματα των εορταστικών περιόδων. 

    

Τα ρωμαϊκά χρόνια,  όταν οι αγώνες επέστρεψαν στο ιερό,  το κοίλο του θεάτρου διευρύνθηκε κι άλλο,  δημιουργώντας μια καμπύλη 214 μοιρών που είναι σήμερα ορατή. Η σκηνή ανακατασκευάστηκε, πιθανά για την συμμετοχή του αυτοκράτορα Νέρωνα στους αγώνες του 66 και 67 μ.κ.χ. Τον 2ο αι. μ.κ.χ. έγινε ο σχεδιασμός για μια μεγαλύτερη επέκταση του κοίλου που θα έφθανε ως την κορυφή της ρεματιάς,  αλλά το έργο σταμάτησε στις θεμελιώσεις και δεν ολοκληρώθηκε.  

Το σκηνικό οικοδόμημα απέκτησε ρωμαϊκό scaenae-frons, αλλά το pulpitum διατηρήθηκε ψηλό και στενό.  Θόλοι κατασκευασμένοι με συνδετικό υλικό κάλυπταν τις πλευρικές εισόδους (παρόδους) και την κεντρική δίοδο που διέσχιζε τη σκηνή. Δύο κίονες ύψους 7,80μ. με ιωνικά κιονόκρανα στέκονταν στην ορχήστρα πιθανά ως στηρίγματα υπερφυσικών αγαλμάτων. Πίσω από τη σκηνή υπήρχε μια μεγάλη αυλή που στις δύο πλευρές της είχε ξύλινες κιονοστοιχίες. Το αρχαίο αυτό θέατρο χρησίμευσε και ως χώρος για την διεξαγωγή των μουσικών αγώνων των Ισθμίων.  Σήμερα λίγα απομεινάρια σώζονται καθώς το μνημείο λιθολογήθηκε κατά τους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους για να οικοδομηθεί το Εξαμίλιο Τείχος που διέρχεται σε μικρή απόσταση βορείως.  Η ανασκαφή που έχει διεξαχθεί από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών (Α.Σ.Κ.Σ.)  δεν έχει ολοκληρωθεί και πολλά τμήματα του μνημείου έχουν επιχωθεί για λόγους προστασίας.  Η ολοκλήρωση της ανασκαφής θα βοηθήσει στην αποκομιδή συμπερασμάτων όσον αφορά στις κατασκευαστικές φάσεις του μνημείου, αλλά η κακή κατάσταση διατήρησής του είναι αποτρεπτική για τη χρήση του ως χώρου για διεξαγωγή σύγχρονων παραστάσεων ή άλλων εκδηλώσεων.