Ο μύθος του Νάρκισσου

Κάποτε, στην αρχαία Ελλάδα, ζούσε ένας όμορφος νέος που τον έλεγαν Νάρκισσο. Έλεγαν ήταν γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού. Η μητέρα του ζήτησε ένα χρησμό από τον μάντη Τειρεσία για τη ζωή του κι αυτός προφήτευσε ότι θα ζούσε πολλά χρόνια, αρκεί να μη γνώριζε τον εαυτό του.

Ο Οβίδιος μας εξιστορεί ότι μέσα στην απόλυτη ηρεμία, ο Νάρκισσος μαγεμένος από την αντανάκλασή του μένει να κοιτάζει το είδωλό του σε μια λίμνη. Εκεί μαρμαρώνει από την απελπισία του, καθώς δεν εκπληρώνεται ο έρωτάς του.

Ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι μια μέρα ο Νάρκισσος κάθισε στις όχθες ενός ποταμού και είδε έναν όμορφο νέο να του χαμογελάει. Από εκείνη τη στιγμή τον ερωτεύτηκε χωρίς να καταλάβει ότι ήταν ο ίδιος που καθρεφτιζόταν στο νερό. Κάποια στιγμή, στην προσπάθειά του να πιάσει τον ίδιο του τον εαυτό, έπεσε μέσα στο ποτάμι και πνίγηκε.

Μια τρίτη εκδοχή λέει ότι ότι ερωτεύτηκε τη δίδυμη αδελφή του, Ηχώ, και δεν έβρισκε παρηγοριά στη δυστυχία του όταν εκείνη πέθανε. Για να τη θυμάται έβλεπε το είδωλό του στα νερά κάποιας πηγής, μέχρι που πέθανε εκεί από εξάντληση. 

Σε μια τέταρτη, ο Νάρκισσος αδιαφόρησε για τον εκδηλούμενο έρωτα του Αμεινία, ο οποίος αυτοκτόνησε. Η Νέμεσις για να τον τιμωρήσει, τον υποκίνησε να δει το είδωλό του στο νερό μιας πηγής. Ο Νάρκισσος ερωτεύτηκε τον εαυτό του και πέθανε από τον ανικανοποίητο προς εαυτόν έρωτα.

Σε μια πέμπτη, ο Νάρκισσος κοιτούσε τον είδωλό του στα νερά ενός ποταμού. Καθώς σηκώθηκε απότομα, ζαλίστηκε από το δυνατό ήλιο, έπεσε στο νερό και πνίγηκε. 

Εκεί όπου στεκόταν φύτρωσε ένα λευκό λουλούδι με υπέροχη ευωδιά.

Επίσης, συμμετοχή του νάρκισσου έχουμε και στο μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης.