Αρχαίο Κείμενο
Μήνην ἀείδειν τανυσίπτερον ἔσπετε, Μοῦσαι, ἡδυεπεῖς κοῦραι Κρονίδεω Διός, ἵστορες ᾠδῆς: ἧς ἄπο αἴγλη γαῖαν ἑλίσσεται οὐρανόδεικτος κρατὸς ἀπ’ ἀθανάτοιο, πολὺς δ’ ὑπὸ κόσμος ὄρωρεν αἴγλης λαμπούσης: στίλβει δέ τ’ ἀλάμπετος ἀὴρ χρυσέου ἀπὸ στεφάνου, ἀκτῖνες δ’ ἐνδιάονται, εὖτ’ ἂν ἀπ’ Ὠκεανοῖο λοεσσαμένη χρόα καλόν, εἵματα ἑσσαμένη τηλαυγέα δῖα Σελήνη, ζευξαμένη πώλους ἐριαύχενας, αἰγλήεντας, ἐσσυμένως προτέρωσ’ ἐλάσῃ καλλίτριχας ἵππους, ἑσπερίη, διχόμηνος: ὃ δὲ πλήθει μέγας ὄγμος λαμπρόταταί τ’ αὐγαὶ τότ’ ἀεξομένης τελέθουσιν οὐρανόθεν: τέκμωρ δὲ βροτοῖς καὶ σῆμα τέτυκται. τῇ ῥά ποτε Κρονίδης ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ: ἣ δ’ ὑποκυσαμένη Πανδείην γείνατο κούρην, ἐκπρεπὲς εἶδος ἔχουσαν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι. χαῖρε, ἄνασσα, θεὰ λευκώλενε, δῖα Σελήνη, πρόφρον, ἐυπλόκαμος: σέο δ’ ἀρχόμενος κλέα φωτῶν ᾄσομαι ἡμιθέων, ὧν κλείουσ’ ἔργματ’ ἀοιδοί, Μουσάων θεράποντες, ἀπὸ στομάτων ἐροέντων.
Μήνην ἀείδειν τανυσίπτερον ἔσπετε, Μοῦσαι, ἡδυεπεῖς κοῦραι Κρονίδεω Διός, ἵστορες ᾠδῆς: ἧς ἄπο αἴγλη γαῖαν ἑλίσσεται οὐρανόδεικτος κρατὸς ἀπ’ ἀθανάτοιο, πολὺς δ’ ὑπὸ κόσμος ὄρωρεν αἴγλης λαμπούσης: στίλβει δέ τ’ ἀλάμπετος ἀὴρ χρυσέου ἀπὸ στεφάνου, ἀκτῖνες δ’ ἐνδιάονται, εὖτ’ ἂν ἀπ’ Ὠκεανοῖο λοεσσαμένη χρόα καλόν, εἵματα ἑσσαμένη τηλαυγέα δῖα Σελήνη, ζευξαμένη πώλους ἐριαύχενας, αἰγλήεντας, ἐσσυμένως προτέρωσ’ ἐλάσῃ καλλίτριχας ἵππους, ἑσπερίη, διχόμηνος: ὃ δὲ πλήθει μέγας ὄγμος λαμπρόταταί τ’ αὐγαὶ τότ’ ἀεξομένης τελέθουσιν οὐρανόθεν: τέκμωρ δὲ βροτοῖς καὶ σῆμα τέτυκται. τῇ ῥά ποτε Κρονίδης ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ: ἣ δ’ ὑποκυσαμένη Πανδείην γείνατο κούρην, ἐκπρεπὲς εἶδος ἔχουσαν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι. χαῖρε, ἄνασσα, θεὰ λευκώλενε, δῖα Σελήνη, πρόφρον, ἐυπλόκαμος: σέο δ’ ἀρχόμενος κλέα φωτῶν ᾄσομαι ἡμιθέων, ὧν κλείουσ’ ἔργματ’ ἀοιδοί, Μουσάων θεράποντες, ἀπὸ στομάτων ἐροέντων.
Μετάφραση
Την μακροφροφτέρουγη Σελήνη ακολουθήστε, Μούσες, γλυκόλαλες κόρες του Κρονίδη Δία, γνώστριες τη ωδής. Λάμψη ουρανόφαντη χύνεται γύρω στη γη απο εκείνην, από τα αθάνατο κεφάλι της, και πολλή χάρη ξεσικώνεται με τη δική της λάμψη. Ο σκοτεινός αέρας λαμπυρίζει απο το χρυσό στεφάνι της. Οι ακτίνες της φεγγοβολούν, όσο, αφού λούσει στον Ωκεανό το όμορφο κορμί της κι αφού ντυθεί ρούχα που λάμπουν, η θεϊκή Σελήνη ζεύει στα αμάξι τους δασύτριχους, λαμπρούς ίππους και βιαστικά κάνει να τραβήξουν μπροστά οι ομορφότριχοι ίπποι, βραδινή κι ολοφέγγαρη. Η μεγάλη πορεία της είναι γεμάτη κι οι λαμπρές ακτίνες της, καθώς μεγαλώνει, απλώνονται απο τον ουρανό. Ένδειξη και σημάδι έχουν οι θνητοί. Με αυτήν κάποτε έσμιξε σε κλίνη του Κρόνου ο γιός. Εκείνη γκαστρώθηκε και γέννησε την Πάνδεια, που είχε μορφή ξεχωριστή ανάμεσα στους αθανάτους. Νε έχεις χαρές, αρχόντισαα, ασπροχέρα θεά Σελήνη, καλοδιάθετη, ομορφοπλέξουδη. Με εσένα αρχή θα μιλήσω για δόξες ημίθεων, που έργα τους τραγουδιστές δοξάζουν, των Μουσών οι υπηρέτες, με τις γοητευτικές φωνές τους.
Την μακροφροφτέρουγη Σελήνη ακολουθήστε, Μούσες, γλυκόλαλες κόρες του Κρονίδη Δία, γνώστριες τη ωδής. Λάμψη ουρανόφαντη χύνεται γύρω στη γη απο εκείνην, από τα αθάνατο κεφάλι της, και πολλή χάρη ξεσικώνεται με τη δική της λάμψη. Ο σκοτεινός αέρας λαμπυρίζει απο το χρυσό στεφάνι της. Οι ακτίνες της φεγγοβολούν, όσο, αφού λούσει στον Ωκεανό το όμορφο κορμί της κι αφού ντυθεί ρούχα που λάμπουν, η θεϊκή Σελήνη ζεύει στα αμάξι τους δασύτριχους, λαμπρούς ίππους και βιαστικά κάνει να τραβήξουν μπροστά οι ομορφότριχοι ίπποι, βραδινή κι ολοφέγγαρη. Η μεγάλη πορεία της είναι γεμάτη κι οι λαμπρές ακτίνες της, καθώς μεγαλώνει, απλώνονται απο τον ουρανό. Ένδειξη και σημάδι έχουν οι θνητοί. Με αυτήν κάποτε έσμιξε σε κλίνη του Κρόνου ο γιός. Εκείνη γκαστρώθηκε και γέννησε την Πάνδεια, που είχε μορφή ξεχωριστή ανάμεσα στους αθανάτους. Νε έχεις χαρές, αρχόντισαα, ασπροχέρα θεά Σελήνη, καλοδιάθετη, ομορφοπλέξουδη. Με εσένα αρχή θα μιλήσω για δόξες ημίθεων, που έργα τους τραγουδιστές δοξάζουν, των Μουσών οι υπηρέτες, με τις γοητευτικές φωνές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου