Ομηρικοί Ύμνοι - Εις Εστία β’

Αρχαίο Κείμενο
ἑστίη, ἣ πάντων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσιν ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ’ ἀνθρώπων ἕδρην ἀίδιον ἔλαχες, πρεσβηίδα τιμήν, καλὸν ἔχουσα γέρας καὶ τίμιον: οὐ γὰρ ἄτερ σοῦ εἰλαπίναι θνητοῖσιν, ἵν’ οὐ πρώτῃ πυμάτῃ τε Ἑστίῃ ἀρχόμενος σπένδει μελιηδέα οἶνον: καὶ σύ μοι, Ἀργειφόντα, Διὸς καὶ Μαιάδος υἱέ, ἄγγελε τῶν μακάρων, χρυσόῤῥαπι, δῶτορ ἐάων, ἵλαος ὢν ἐπάρηγε σὺν αἰδοίῃ τε φίλῃ τε. ναίετε δώματα καλά, φίλα φρεσὶν ἀλλήλοισιν εἰδότες: ἀμφότεροι γὰρ ἐπιχθονίων ἀνθρώπων εἰδότες ἔργματα καλὰ νόῳ θ’ ἕσπεσθε καὶ ἥβῃ. χαῖρε, Κρόνου θύγατερ, σύ τε καὶ χρυσόῤῥαπις Ἑρμῆς: αὐτὰρ ἐγὼν ὑμέων τε καὶ ἄλλης μνήσομ’ ἀοιδῆς.

Μετάφραση
Εστία, που έχεις παντοτινή έδρα σου μέσα στα ψηλά δώματα όλων των αθανάτων θεών και των ανθρώπων που περπατούν στην γη, που έχεις την πιο σεβαστή τιμή, που έχεις όμορφη και πολύτιμη ανταμοιβή. Γιατί δεν στρώνονται σε γλέντια οι θνητοί, αν κανείς δεν κάνει αρχή της σπονδής με μελόγλυκο κρασί πρώτα και τελευταία στην Εστία. Και συ, του Άργου φονιά, γιε του Δία και της Μαίας, που είσαι άγγελε των θεών, χρυσόραβδε, χαριστή αγαθών, ιλεός βοήθησή μας μαζί με τη σεβαστή κι φίλη Εστία. γιατί και οι δύο σας κατοικείτε στα όμορφα σπίτια των επιχθόνιων ανθρώπων έχοντας μεταξύ σας σκέψεις καλές κι έργα όμορφα με σκέψη και νιότη κάνετε. Έλα χαρές, κόρη του Κρόνου και συ χρυσόραβδε Ερμή. Κι εγώ πάλι και σε άλλα τραγούδια μου θα σας μνημονεύσω.