Αρχικά, οι πανελλήνιες θρησκευτικές τελετές που λάμβαναν χώρα σε διάφορους τόπους είχαν αφορμή διάφορα γεγονότα. Συνδέθηκαν με αγροτικές λατρείες, με τελετές της βλαστήσεως ή με τη λατρεία κάποιου θεού ή ήρωα. Στις θρησκευτικές αυτές γιορτές καθιερώθηκε να τελούνται και αθλητικοί αγώνες. Οι αθλητές προσέρχονταν στο στίβο να αγωνιστούν για αληθινές αξίες ζητώντας τη θεϊκή συνδρομή στην προσπάθειά τους. Η νίκη τους πάλι, ήταν μια ευγενική προσφορά στο θεό. Αυτή η σύνδεση θρησκείας και αγώνων παρουσίαζε τη νίκη ως δώρο θεϊκό και οποιαδήποτε παραβίαση των κανόνων ενός τίμιου αγωνίσματος ήταν πράξη ανίερη και βλάσφημη. Τα Ολύμπια ως θρησκευτική τελετή είχαν αρχικά νεκρικό χαρακτήρα. Με την επικράτηση όμως των θεών του Ολύμπου οι παλαιότερες λατρείες παραμερίστηκαν.
Αρχικά οι Πισάτες στην Ολυμπία τιμούσαν τον Πέλοπα, τον μυθικό ιδρυτή των αγώνων, αργότερα όμως οι Ηλείοι επέβαλαν τη λατρεία του Δία. Ωστόσο κοντά στο ναό του Δία παρέμεινε χώρος ιερός και σεβάσμιος, το Πελόπιο, και κάθε χρόνο θυσίαζαν ένα μαύρο κριό προς τιμή του Πέλοπα, που συμβόλιζε τον αρχικό νεκρικό χαρακτήρα των αγώνων. Κανείς άλλος λαός στην αρχαιότητα δεν αγάπησε με τέτοιο πάθος τον αθλητισμό και δεν ανέπτυξε το αγωνιστικό πνεύμα σε τόσο υψηλό βαθμό όσο οι αρχαίοι Έλληνες. Η αγάπη τους για την άμιλλα κυριάρχησε σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής και της τέχνης τους. Πίστευαν ότι τα αθλήματα όχι μόνο ψυχαγωγούν αλλά γυμνάζουν τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη όλων των αρετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου